Hooglanders gebruiken hun lange en kenmerkende hoorns om tijdens koude en sneeuwrijke winters naar eten te zoeken. Ze graven en maaien de sneeuw als het ware weg en vinden zo hun onder de sneeuw bedolven maaltijd. Net als in het koelvak.
Het haar of de “froefroe” op hun voorhoofd dat hun ogen bedekt heet een “dossan”.
De bovenlaag van hun dubbele vacht is de langste vacht van alle rundersoorten ter wereld. De Raponsjes onder de koeien, dus.
Voor wedstrijden en shows worden Highlanders vaak gecoiffeerd met oliën en conditioners om hun vacht zachter, gladder en mooier uit te laten komen. Daarom geven mensen die buiten het Highlandgebeuren staan hen vaak de naam “fluffy cows” (donzige koeien) or “hairy cows” (harige koeien).
Vandaag is Zijne Hoogheid King Charles III de beschermheilige van de Highland Cattle Society. Dit majestueuze ras is dan ook een koninklijke behandeling waardig.
Heilan coos zijn milieuvriendelijk. Ze zijn kleiner en wegen dus ook minder dan alle andere runderrassen. Ze zijn verrassend lichtvoetig en dat maakt hen extra geschikt voor natuurbegrazing. Ze vertrappelen woekerende varens waardoor bloemen ruimte krijgen om te groeien en te bloeien, hun mest is uitstekende meststof en omdat ze hun tong gebruiken bij het grazen in plaats van hun tanden, snoeien ze de begroeiing niet zo kort als bijvoordeeld knabbelende schapen zouden doen. Bovendien verspreiden ze de zaden van veldbloemen omdat die in hun lange vacht blijven hangen en hierdoor verder meegedragen worden.
Dat gezegd zijnde, kan een Hooglander tot 70 kg groen eten per dag. Per koe. Want “ze leven om te eten”.
Deze coos zijn echte tuinarchitecten: alle bomen worden netjes gesnoeid door het loof volledig met jonge takken en twijgen waar ze bij kunnen, op te eten.
Schotse Hooglanders zijn extreem intelligent en, hoewel hun uiterlijk anders laat vermoeden, bijzonder atletisch. Ze springen over een omheining als getrainde jumpingpaarden (ja, die van ons ook …) en ze halen loopsnelheden tot 40 km/h.
Het uiterlijk van Highland runderen bleef de laatste 200 jaar onveranderd. Ze zijn één van de zuiverste rassen ter wereld. Dat mag toch wel waardig ouder worden genoemd worden.
De reikwijdte van de hoorns van een volwassen Heilan Coo kan tussen 90 à 120 cm breed zijn. Een echte kroon het ras waardig.
De moeder van een kalf wordt haar of zijn Dam genoemd. De papa is zijn of haar Sire. Werkelijk, alles aan deze koeien is vorstelijk.
De Highlander wordt wel eens een vrouwelijk ras genoemd. Het zijn immers vooral de eigenschappen van het moederdier die worden doorgegeven aan haar nakomelingen. Daarom is het altijd belangrijk om de bloedlijn langs moeders kant te kennen. Vrouwen aan de macht.
Iedereen wordt lyrisch van Highland Coos. Zelfs de rasstandaard leest als een liefdesverklaring (vrije vertaling): “Van alle Britse runderrassen heeft de Schotse Hooglander het meest voorname en schilderachtige hoofd. Het is inderdaad dankij zijn hoofd dat hij zo geliefd is bij artiesten. In de regel is het volledig in proportie met het lichaam van het dier, is er veel ruimte tussen de ogen, terwijl er net niet te veel ruimte mag zijn tussen die ogen en het einde van de snuit. De lokken tussen de ogen moeten breed, lang en golvend zijn en enige naaktheid of kaalheid zal zeker afdoen aan het voorkomen van het dier. Bij sommige dieren zullen de lokken zelfs zo breed vallen dat de ogen volledig bedekt zijn. Maar in vele gevallen zal dit net toelaten dat de ene koe de andere kan overschaduwen.”